Το νησί της Λέσβου και πιο συγκεκριμένα το Πλωμάρι, έχει μακρά παράδοση στην παραγωγή του Ούζου. Εδώ, το Ούζο ξεκίνησε να παράγεται το 19ο αιώνα από ελληνικές οικογένειες και αποστάζεται μέχρι και σήμερα με τον ίδιο παραδοσιακό τρόπο. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το Πλωμάρι θεωρείται η πατρίδα του Ούζου. Είναι ένας ευλογημένος τόπος, τον οποίο η φύση έχει απλόχερα προικίσει. Λόγω της γεωγραφικής του θέσης, ανάμεσα στην Ευρώπη και την Ασία, ήταν κατά το 19ο αιώνα
σημαντικό εμπορικό λιμάνι. Οι κάτοικοι του Πλωμαρίου, ταξιδεμένοι κοσμοπολίτες, ναυτικοί και έμποροι, ήταν μία εύπορη τάξη που ήξερε να απολαμβάνει τις χαρές της ζωής. Αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό με το εύφορο έδαφος και τους αρίστης ποιότητας καρπούς και βότανα της λεσβιακής γης, βοήθησαν τους τοπικούς παραγωγούς να φτιάξουν Ούζο εξαιρετικής ποιότητας.
Η μυστική συνταγή
Η χαρακτηριστική γεύση και το ιδιαίτερο άρωμα του Ούζου Πλωμαρίου είναι το αποτέλεσμα της μοναδικής συνταγής που μας κληροδότησε ο Ισίδωρος Αρβανίτης. Μια συνταγή, την οποία ο ίδιος κράτησε επτασφράγιστο μυστικό.
Την εμπιστεύτηκε σαν την πιο πολύτιμη περιουσία στα παιδιά και τα εγγόνια του κι έτσι, από γενιά σε γενιά, έφθασε μέχρι σήμερα σε εμάς.
Η συνταγή χωρίζεται σε 2 μέρη, που αφορούν τις 2 αποστάξεις. Το κάθε μέρος το γνωρίζει από μνήμης μόνο ένα άτομο της αποσταγματοποιίας. Το ένα άτομο γνωρίζει τους καρπούς και τα βότανα που τοποθετούνται στην πρώτη απόσταξη
και το άλλο τους καρπούς και τα βότανα που τοποθετούνται στη δεύτερη.
Μόνο χάρη σε μια σπουδαία συνταγή άλλωστε, μπορεί να φτιάξει κάποιος ένα πολύ καλό Ούζο. Και η συνταγή του Ισίδωρου Αρβανίτη τηρείται ευλαβικά πάνω από έναν αιώνα στο Ούζο Πλωμαρίου, αφού χρησιμοποιούνται οι ίδιοι καρποί, τα ίδια βότανα
και στις ίδιες αναλογίες που χρησιμοποιούνταν και το 1894.
Η παραδοσιακή απόσταξη
Η παραγωγή του Ούζου Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου είναι μία πραγματική ιεροτελεστία. Η απόσταξη γίνεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως και το 1894, σε μικρούς, χειροποίητους χάλκινους άμβυκες, που συνιστούν το μόνο τρόπο παραδοσιακής παραγωγής και οι οποίοι φτιάχνονται από τότε μέχρι και σήμερα από την ίδια οικογένεια χαλκουργών.
Ιεροτελεστία
Μπροστά σε ένα μικρό πιάτο με λίγους μεζέδες, το Ούζο έχει το δικό του ιδιαίτερο τρόπο για να το απολαύσετε. Οι κανόνες που ακολουθούν, χωρίς να είναι δεσμευτικοί, αποτελούν μέρος αυτού που στην Ελλάδα ονομάζουμε «ιεροτελεστία του Ούζου».
Πάντα με παρέα. Με νερό ή και με πάγο το Ούζο είναι πάντα καλύτερο από σκέτο. Ο πάγος δίνει στο Ούζο τη σωστή θερμοκρασία, ενώ με την προσθήκη νερού το Ούζο αποκτά το χαρακτηριστικό γαλάκτωμα που όλοι αγαπάμε. Και μία λεπτομέρεια που αξίζει να γνωρίζουμε: καλό είναι να προστίθεται πρώτα το νερό και στη συνέχεια ο πάγος. Ακολουθώντας αυτήν τη σειρά, απολαμβάνουμε το Ούζο με τον καλύτερο τρόπο, αφού και μειώνεται σταδιακά η θερμοκρασία και απελευθερώνονται σωστά όλα του τα αρώματα.
Η λιτότητα είναι απαραίτητη. Δεν χρειάζονται πολλές πιατέλες. Οι μεζέδες πρέπει να είναι μικροί και ανανεώσιμοι, για να διακρίνονται στο πιάτο και να προσφέρονται ευκολότερα! Πάνω από όλα, όμως, ο κανόνας είναι ένας: αυτοσχεδιάστε αυθόρμητα.
Μόνο έτσι θα γνωρίσετε την εμπειρία του αυθεντικού.
